Interview Ruby Sanders, oud student opleiding Logopedie – Zuyd Hogeschool. 

Waar werk je nu?

Ik werk op dit moment bij Synthese in Geleen. Dit is een centrum waar verschillende disciplines aanwezig zijn: logopedie, ergotherapie, psychologie, dyslexie en studiebegeleiding voor basis- en middelbaar onderwijs.

Ik maak deel uit van een fijn en enthousiast team. Hier heb ik ook mijn laatste stage gelopen tijdens mijn opleiding, dus het voelde heel vertrouwd om hier te blijven werken.

Wat wilde je vroeger worden?

Vroeger wilde ik heel graag kapster worden. Toch vond ik de logopedie-oefeningen die mijn broer altijd mee naar huis kreeg stiekem erg leuk. Als jong meisje deed ik ze dan ook graag met hem mee, zonder dat ik toen wist dat ik later zelf logopedist zou worden.

Hoe ben je op de opleiding logopedie gekomen?

Ik wilde altijd al graag met mensen werken, en logopedie heeft eigenlijk altijd onbewust in mijn hoofd gezeten. Tijdens de middelbare school moest ik twee dagen maatschappelijke stage lopen: één dag op een kinderdagverblijf en één dag bij een logopediepraktijk. Van die laatste dag werd ik erg enthousiast.

Na de middelbare school ben ik de MBO-opleiding Maatschappelijke Zorg gaan doen, waar ik veel werkte met mensen met een beperking. Ook daar zocht ik vaak het logopedische stukje op, bijvoorbeeld door mee te kijken of mee te doen bij behandelingen van clienten. Daardoor wist ik eigenlijk vrij snel dat ik verder wilde in de richting van logopedie.

Wat was de grootste verandering na het behalen van je diploma?

De grootste verandering was de overgang van student naar professional. Ineens draag je zelf de verantwoordelijkheid voor je cliënten en de beslissingen die je neemt. Ook het ontmoeten van nieuwe mensen, het werken op verschillende plekken en het vinden van een goede balans in mijn volle planning waren grote stappen. Gelukkig vond ik daar al snel mijn ritme in.

Doe je nu hetgeen waarvan je dacht dat je zou gaan doen aan het begin van je studie?

Toen ik begon met de opleiding, dacht ik dat ik vooral met kinderen wilde werken. Tijdens mijn snuffelstage en het blok Stem in leerjaar 1 veranderde dat helemaal. Ik ontdekte hoe mooi het is om met volwassenen te werken. Hoe mooi en puur dat contact is, in het bijzonder bij mensen met stem- en ademhalingsproblemen. Tijdens dat blok voelde ik me volledig op mijn gemak en wist ik: hier wil ik iets mee doen.

Ik richtte mijn toptraject vervolgens volledig op stem, en dat is gelukt. Mijn eerste stage draaide helemaal om stem, hier ik heb veel geleerd en bijzondere ervaringen opgedaan.

Mijn oorspronkelijke plan was om ook mijn laatste stage volledig te richten op stem, maar dat bleek lastig te realiseren. Daarom koos ik voor een allround praktijk waar ik wist dat ik met kinderen zou werken, maar waar ik gelukkig ook de kans kreeg om volwassenen met stem- en ademhalingsproblemen te begeleiden.

Nu werk ik met zowel kinderen als volwassenen met allerlei verschillende hulpvragen en juist die afwisseling vind ik top!

Zijn er dingen die je hebt gemist tijdens je studie? Waar wist je nog niet zoveel van af toen je afstudeerde?

Doordat mijn focus vooral op stem en ademhaling lag, was mijn kennis over het werken met kinderen wat vervaagd, tijdens mijn stage heb ik dat gelukkig weer opgefrist.

Wat ik in de opleiding soms miste, was wat meer herhaling. Je leert iets over een doelgroep of problematiek, sluit het blok af en gaat daarna direct door naar het volgende onderwerp. Daardoor moest ik later vaak weer terug graven in mijn geheugen. Ook had ik graag wat meer praktische voorbereiding gehad op dingen als administratie, rapporteren, verslagen schrijven en het samenwerken met andere professionals.

Kun je iets vertellen over je ervaring in je eerste 100 dagen als logopedist?

Tijdens de eerste 100 dagen kwam er enorm veel op me af: nieuwe plekken, nieuwe mensen, nieuwe cliënten. Vooral in het begin kreeg ik veel nieuwe kinderen, waardoor ik veel aan het testen was en de stapel onderzoeksresultaten en verslagen snel groeide. Daarin moest ik echt mijn weg vinden en dat leer ik nog steeds elke dag bij. De eerste weken bestonden vooral uit plannen, plannen en nog eens plannen. Gelukkig ben ik iemand die van structuur houdt, dus dat vond ik niet erg. Het duurde even voordat ik alles goed op orde had, maar uiteindelijk is dat helemaal goed gekomen. Ik vind het belangrijk dat er tijdens de behandelingen niet alleen geleerd wordt, maar dat er ook ruimte is voor plezier en een grapje tussendoor.

Wat vind je het allerleukst aan je werk?

De afwisseling! Geen dag is hetzelfde. Ik vind het fijn om waardering te krijgen van cliënten en ouders, en ik werk in een leuk en betrokken team waar ik veel van leer. Ook de diversiteit aan hulpvragen en de nieuwe uitdagingen die steeds weer op mijn pad komen, maken dat ik mijn werk met veel plezier doe.

Waar hoop je over 5 jaar te staan?

Over vijf jaar hoop ik dat mijn agenda nog meer gevuld is met volwassen cliënten, want daar ligt echt mijn hart. Ik wil me verder ontwikkelen binnen het stemgebied en me blijven verdiepen in stem- en ademtherapie. Uiteindelijk lijkt het me geweldig om mijn eigen praktijk te starten, waarin ik mijn passie voor stem helemaal kwijt kan.